Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Μπάλα: το όπιο των ανδρών

Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, η μεγαλύτερη γιορτή της "μπάλας" (μια είναι η "μπάλα"). Για τους δισεκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλους του πλανήτη είναι κάτι σαν το Ραμαζάνι για τους Μωαμεθανούς ή το Πάσχα για τους Ορθόδοξους.
Σε αντίθεση, με τις παραπάνω θρησκείες που οι γιορτές τους τελούνται κάθε χρόνο, το Μουντιάλ λαμβάνει χώρα κάθε τέσσερα χρόνια όταν το στερητικό σύνδρομο έχει πιάσει ταβάνι. Δεν είναι τυχαίο ότι από το τέλος του προπορευόμενου μουντιαλικού καλοκαιριού, ακούς συχνά την ατάκα " άντε και του χρόνου έχει μουντιάλ" η οποία συνοδεύεται με μια προσμονή στον τόνο της φωνής και μια λάμψη τρέλας στα μάτια.
Το μουντιάλ, φυσικά, όπως και όλες οι θρησκευτικές γιορτές που σέβονται τον εαυτό τους έχει αυστηρό χρονικό περιθώριο. Διαρκεί έναν μήνα, πέφτει πάντα μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες και έχει και τις δικές του τελετουργίες. Οι τελετές στην αρχή της εορταστικής περιόδου είναι τρεις (μεσημέρι-απόγευμα-βράδυ) την μέρα -πάντα- διαρκούν ενενήντα λεπτά (συν τις καθυστερήσεις). Αυτά τα ενενηντάλεπτα περιλαμβάνουν θέαση (σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη οθόνη) δυο ομάδων από έντεκα ανθρώπους έκαστη με φαντεζί εμφάνιση να προσπαθούν να βάλουν την μπάλα στο πλεκτό. Για τους πιο φανατικούς πιστούς υπάρχουν και οι βραδινές προσευχές με ριπλέι. Ωστόσο, όσο περνάνε οι μέρες, οι προσευχές μειώνονται αλλά ανεβαίνει η αδρεναλίνη. Οι πιστοί κοινωνούν με τεράστιες ποσότητες φραπέ, κυρίως, τις πρωινές ώρες και παγωμένης μπύρας συνδυασμένη συνήθως με σουβλάκια το μεσημέρι και πίτσες το βράδυ. Χώρος λατρείας, ο προσωπικός χώρος του καθενός ή η καφετέρια. Συνήθως, οι πιστοί μουντιαλίζονται ομαδικά. Κατά την διάρκεια της τελετής επικοινωνούν με άναρθρες κραυγές όπως "ααααα" ή "οοοοοο" και το λεξιλόγιο τους περιορίζεται σε τρισύλλαβες λέξεις, όπως οφσάιντ και πέναλτι. Πολλοί από τους συνεπείς οπαδούς της ποδόσφαιρο-θρησκείας πιστεύουν σε θαύματα και στην μαγική απόκτηση ενόρασης πράγμα που τους ωθεί στο να σπεύσουν στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ ή σε ιντερνετικά τζόγο-σαΐτ για να ευχαριστήσουν την θεά της τύχης για την έμπνευση που τους έδωσε. Τις περισσότερες βέβαια φορές τους απαρνιέται αλλά για αυτό υπάρχουν οι μπύρες στο ψυγείο να πνίξουν τον πόνο τους.
Η πλειονότητα των πιστών (ένα ποσοστό 99%) αποτελείται από άρρενες, ηλικίας από οκτώ έως εκατοπενήντα χρονών και από κάθε θρησκεία φυλή και κοινωνική θέση. Η θρησκεία του μουντιάλ έχει καθαρά φεμινιστικό χαρακτήρα αφού οι γυναίκες την περίοδο που διαρκεί είναι ελεύθερες να κάνουν κυριολεκτικά ότι γουστάρουν, να βγουν, να πάνε διακοπές με τις φιλές τους και να χρεώσουν τις κάρτες των συζύγων τους. Επίσης, είναι μια καλή ευκαιρία για τους αλλόθρησκους άντρες (κοινώς άμπαλους) να βγαίνουν το βράδυ και τα μαγαζιά να μη θυμίζουν Κ.Ψ.Μ.
Με το πέρας του μουντιάλ, η ζωή μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς μαζί με μια δόση μελαγχολίας για τους πιστούς, που δεν μπορούν να πιστέψουν ότι τέλειωσε και τώρα πρέπει να τρέχουν να πληρώσουν λογαριασμούς και κάρτες και να περιμένουν άλλα τέσσερα χρόνια να ξαναδούν τους εκπροσώπους από όλα τα μήκη και πλάτη της γης να δίνουν την ψυχή τους για το εθνόσημο της χώρας τους αλλά και για τους χορηγούς τους.

ΠΗΓΗ: WWW.QUBO.GR