Εντύπωση; Γιατί εντύπωση; Την οργή –ίσως και αγανάκτηση- μπορεί να την καταλάβει ο καθένας αλλά εντύπωση γιατί; Δηλαδή γιατί να προκαλεί εντύπωση σε έναν οπαδό του Ολυμπιακού αυτή η εικόνα της ομάδας τη φετινή χρονιά; Τι παραπάνω έκανε η διοίκηση και η τότε τεχνική ηγεσία του πρώην πρωταθλητή Ελλάδος σε σχέση με τον νυν πρωταθλητή την περίοδο του καλοκαιριού που ομολογουμένως η πορεία της χρονιάς κρίνεται από τη δουλειά μεταξύ Ιουνίου-Αυγούστου με μεταγραφές και προετοιμασία; Απολύτως τίποτα…Ξεκινώντας από τα προφανή, με μετρημένες κινήσεις –αλλά και δαπανηρές όπως είναι αναμενόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις- ο Παναθηναϊκός κατάφερε να ανεβεί επίπεδο τόσο ποιοτικά (Σισέ, Κατσουράνης, Λέτο) όσο και από άποψης προσωπικοτήτων, τομέας που έπασχε τα προηγούμενα χρόνια και ήταν μία από τις –πολλές- αιτίες που έμενε η ομάδα μακριά από τους τίτλους. Αντίθετα, ο Ολυμπιακός την περσινή χρονιά του νταμπλ είχε από τη μέση και μπροστά την εξάδα Πατσατζόγλου, Ντουντού, Μπελούτσι, Γκαλέτι, Λέτο, Ντιόγκο και φέτος δεν αγωνίζεται ούτε ένας από αυτούς για διαφορετικούς λόγους. Όσο για μεταγραφές… Παραμονή του Νταρμπισάιρ, αγορά Μαρέσκα, ελεύθερος ο Ζαϊρί και φυσικά η πιο πετυχημένη μεταγραφή της σεζόν, Όλοφ Μέλμπεργκ. Το τι πρόσφερε ο καθένας φαίνεται από το αποτέλεσμα….
Από πλευράς δουλειάς της τεχνικής ηγεσίας, ο Τιμούρ Κετσπάγια έχασε τελείως το παιχνίδι των αποδυτηρίων και ο Ζίκο το αποτελείωσε. Είναι τουλάχιστον προσβλητικό να ζητάει κανείς ευθύνες από τον Μπόζινταρ Μπάντοβιτς και ο λόγος είναι ανάλογος του… Λυκείου. Πόσες και πόσες φορές καθηγητές δεν έμπαιναν στην τάξη και άρχιζαν την κατήχηση λέγοντας πόσο άτακτοι ήμασταν και τι θα κάνουμε στη ζωή μας; Από το ένα αυτί έμπαινε από το άλλο έβγαινε. Οι περιπτώσεις είναι ανάλογες. Η δικαιολογία ότι ο προπονητής έχει να κάνει με μεγάλα και ώριμα παιδιά είναι αβάσιμη αφού μιλάμε για άνδρες από 20-30 στην πλειοψηφία τους ξένοι που βρέξει-χιονίσει ο μισθός μπαίνει κανονικά στα ταμεία και έχουν λύσει το πρόβλημα της ζωής τους με τη δουλειά ενός έτους. Άρα κίνητρο χρειάζεται και στα παιδιά του Λυκείου αλλά και στους παίκτες του Ολυμπιακού εν προκειμένω... Κανένας προπονητής δεν κατάφερε να εμπνεύσει τις «πριμαντόνες» και πλέον οι προσωπικότητες που ξέρουν τι εστί Ολυμπιακός μέσα στα αποδυτήρια είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Από τη στιγμή που ο Γρηγόρης Γεωργάτος έχει περάσει και από τα δύο στρατόπεδα –και φανατικός οπαδός της ομάδας αλλά και φύσει ηγέτης στα αποδυτήρια- μιλά για πλήρη αναδιοργάνωση σε όλα τα επίπεδα στην ομάδα καθώς έρχονται ακόμα και χειρότερα χρόνια από τα «πέτρινα» τότε πράγματι τα πράγματα είναι σοβαρά. Είναι δύσκολο να θυμηθώ ανάλογες δηλώσεις όταν το 2004 ο Παναθηναϊκός κέρδισε το νταμπλ. Όλοι στον Ολυμπιακό ήξεραν, ότι τα λάθη της σεζόν ήταν μεμονωμένα και πίστευαν ότι είχαν την καλύτερη ομάδα, όπως και αποδείχθηκε στη συνέχεια. Φέτος υπάρχει η αναταραχή και ο αναβρασμός σε όλους τους «φορείς» της ομάδας, εκτός από τη διοίκηση που θα συνεχίσει το καλοκαίρι την τακτική των «ισχνών αγελάδων». Δεν είναι παράλογη η λογική αυτή, αρκεί να τεθούν και ανάλογοι στόχοι.
Στους οπαδούς, υπάρχει η ανησυχία όχι για την απώλεια του τίτλου, αλλά για να μην καταντήσει η ομάδα ποδοσφαίρου σαν το τμήμα μπάσκετ πριν την εποχή Αγγελόπουλων. Συνήθως το ένστικτο των οπαδών δεν πέφτει έξω…
Κουστέρης Παύλος
